Gitme vaktidir artik...

Bir gun gittin bekle gelecegim deyip gittin her sabah yaptigin gibi… Nasil gittigini anlamadim bile mutluluklarin en buyuguydu yasadigimiz hersey mukemmeldi.. Sen bana asiktin ben de sana… Sonra aksam gelmedin…Bekledim, gunler geceler boyu bekledim hem de bir haber ufacik bir mesaj icin. Basina gelmis olabilecek tum kazalar en kotu sonuclariyla gecti aklimdan deliriyorum sandim o an hatta delirdim sayilir. Gozlerimi actigimda hastanede basimda `kendine geldi` diyen doktorlarin aciyan bakislari altindaydim. 5 gun 5 koca gun boyunca uyumusum uyandigimda sinir krizleri icinde adini sayikliyor musum sadece onlar da beni uyutmuslar. Senin anlayacagin delirmisim hep derdin ya `Sen Delisin` diye. Ben de `evet askin beni delirtti` derdim. Nerden bilirdim yoklugunun beni gercekten delirtecegini. Uzun suren tedavi bitti sonunda doktorlar` artik gidebilirsin` dedi ama nereye sen hala yoksun hic bir haber de yok. Evimize geldim ama yok yok yok hala yoksun. Sanirim artik yapmam gereken tekbir sey kaldi mecburum bunu yapmaya. Annen… Ona gidiyorum… Beni hic bir zaman kabul etmeyen mutlulugumuzu istemeyen kadin... Hep filmlerde olur sanirdim kotu kaynanalar.. Ogluna yakistirmadigi geline turlu iftiralar atip oglunun mutlulugunu bozmaya calisan kadinlar. Ama annenle beni tanistirdigin gun gercekten de var olabileceklerini ikimiz de anlamis olduk. Annenle aran bozulmasin diye kendi askimdan senden vazgecmeyi bile denedim ama yapamadik. O gunden sonra ne sen bir daha gorustun ne de evimizde adini andin. Ama simdi mecburum onun yanina gitmeye belki olur ya senden bir haber vardir. Belki de onun ozlemine dayanamayip yanina gittmissindir. Bunu da bilsem yeter…

Olmaz olamaz degil mi sevgilim annen yalan soyluyor sen beni bu dunyada tek basima birakip gitmezsin yapmazsin bunu. Beni de yaninda goturursun… Hayir bu bu olamaz bizim basimiza gelmez bu. Baskalarinin basina gelir biz de duyup uzuluruz ama bize olmaz biz biz… Hayir… Kabul etmiyorum ben simdi evimize gidip seni bekleyecegim. Sen de geleceksin…

////////////////

Hayir yok hic bir haber yok hem de. Tam bir yil oldu. Arayip Gel de demedin. Gel deseydin bir defa yalandan bile olsa Gel deseydin bana nereye bile demez ucardim kollarina. Ama hic demedin bense hep bekledim…Sen Gel demedikce de umudumu kaybetmedim yine bekledim. Geceler boyu herkeslerden kacip agladigimda da bekledim. Baskalarinin yanina gittigimde adini her duydugumda neler yasadim, ne acilar cektim, kalbime saplanan bicaklari kimseler bilmedi anlatmadim kimseye.

Artik bitti sonu olmayan bekleyisler. Gelmeyecegini bile bile yine de beklemek nasil bir seydir sen bilir misin? Nerden bileceksin ben hic bekletmedim ki seni, her zaman yanindaydim ya da gelecegimi hep bildigin yakinlarinda.

Ama gitme vaktidir artık… Bu dunyadan gitme senin dunyana gelme vakti, bu kadar beklemek yeter. Bu kadar ağlamak çok değil mi, bu kadar acı? Ağır gelir omuzlarıma kaldıramam, gidiyorum son kez…

Mini bir hikaye..

Gunesin ufka degdigi yer oraya git ama yine gel…Doneceksin diye soz ver…

Biliyorum gitmek zorundasin. Defalarca konustuk bu zorunlu gidisi ama hala kabullenemiyorum, sensiz gececek gunleri dusunemiyorum bile. Olmaz,olamaz, olmamali.. Senden oncesini hatirlamiyorum ki ben, o gunlerde nasil yasiyorsam oyle yasayayim. Hicbir kelime hicbir vaat yetmiyor bana simdi sen yine de soz ver doneceksin bir gun diye. Bunun imkansizligini bilsem de inanirim belki sana, beklerim sonsuzlukla beraber. Git artik diyemiyorum, biliyorum seninle fazladan alinacak bir nefesin bile cok degerli oldugunu cunku gidecegin yerin donus yollari hep kapali. Tek yonlu bir gidis var ve ben seni gondermek zorundayim, elimden hicbir sey gelmiyor. Her seferinde senin soz vermeni, donecegim demeni bekliyorum sadece ve sen de her seferinde o sicacik opusunle ’soz prenses soz donecegim’ diyorsun ve ardindan hep o bilindik sahne, sen benim gozyaslarimi silerken ben de artik boguldugum o mavilerine bakmaya korkarak titreyen parmaklarimla senin gozyaslarini siliyorum. Sonra da hala benimle oldugunu hissedebilmek icin basimi gogsune yaslayip kollarinin arasinda kaybolmayi bekliyorum. Sen benden sakladigin gozyaslarini akitmaya devam ederken ben her zamanki gibi bunu hissedip hickiriklara boguluyorum senin beni daha sıkı sarmani bekleyerek.Bekledigimi aldikca daha da sokuluyorum sıkı sıkı tutunuyorum sana gitmeni engellemek icin oysa buna engel olamayacagimi artik bilmem gerekiyor degil mi? Sen hep bana anlatiyorsun ama ben duymak istemiyorum artik. Buna alistirmaya calisma beni olmayacak alisamam kabul etmiyorum. Senin ‘gunaydin’ diyen sesini duymadan hic bir gun yasanmaya deger olmuyor cunku. Hatirliyor musun yine benim kiskanclik krizlerimden birinde dayanamayip ‘artik abartiyorsun yeter’ demistin ilk defa sesini yukselterek, hakliydin ama hem suclu hem guclu olan ben cekip gitmistim ve sen de ertesi gun bana ‘gunaydin’ dememistin. Iste o gun anladim senin sesinden duymadan hic bir gun aydin olmuyor bana. Ve simdi bana ‘gidecegim’ diyorsun hem de donusu olmayan bir yere yanina beni almadan. Oysa ben seninle gelmeye hazirim ama bunu sana her soyledigimde ‘olmaz prenses simdilik sadece ben gidiyorum’ diyorsun. ‘Ama ben…’ dedigimde susturuyorsun beni hep. Iki gun oncesine kadar hep ‘ama ben..’ diyordum simdi ‘ama biz…’ diyorum artik geride biraktigin yalnizca ben degilim. Bugun hastanedeyken bir ara ortadan kayboldum ya hani iste biz oldugumuzun haberini aldim o zaman. Hep olmaz dedigim ve aldigimiz kotu haberle senin artik telaffuz etmedigin benimse bir an once senin yanina gelebilmek icin tamamen vazgectigim bebegimiz anlasilan bize kulak asmamis.Evet bitanem iste o duymayi bekledigin cumleyi soyluyorum artik sana ’Hamileyim!’..
Bunu duydugunda ilk defa anlayamadim yuzunden ne hissettigini. Belki de benim karmasikligimdi senin yuzune de yansiyan. Ben de bunu duydugumdan beri saskinim. Simdi zamani miydi, tam da seninle gelmeyi kafaya koymusken. Ama simdi tek degilim ki onun adina da karar verebilir miyim? Sen buna izin vermezsin ki... Peki bunun simdi tam da bu zamanda basimiza gelmesi bir isaret olabilir mi, benim hic inanmadigim seninse ’bu kadar mantikli olma rahat birak hayati’ dedigin anlardan biri olabilir mi? Bana ne demistin hatirliyor musun..’ ihtiyacin oldugu her an yaninda olacagim’ bak iste simdi en cok sana ihtiyacim var. Ben anne olamam ki sen olmadan. Soz vermistin geceleri ona sen bakacaktin, benim uyku sersemligiyle ona zarar vermeme engel olacaktin, unuttun mu? Bak artik gidemezsin olmaz, bebegimizi tek basima büyütmeme izin veremezsin. Ben daha ikinizi beraber uyurken izleyecegim, onu daha cok seviyorsun diye kiskanip kapris yapacagim... Bunlari yasama hakkimi elimden alamazsin olmaz hic biryere gitmiyorsun. Beni ve bebegimizi sensiz birakamazsin..